درسی که امام حسین (ع) در روز عرفه به بشریت آموختند
سید وحید احدی نژاد .روابط عمومی هیات خدام الرضا کانونهای خدمت رضوی -خبرنگار حوزه دولت ومجلس ۲۱ شهریور ۹۵ 0۰7
[ad_1]
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» یک روز عرفۀ دیگر گذشت، روزی که در آن نیایش و مناجات با خداوند قیمتی ویژه داشت، روزی که امام حسین (ع) با مناجاتشان به درگاه الهی درس بزرگ دیگری به بشریت آموختند، امام حسین (ع) در کنار دیگر حضرات معصومین (علیهمالسلام) معلمان عالماند، به راستی سراسر افعال اهلبیت (ع) بر اساس برنامه بوده است، آنان مدام میخواستند شیعیان و مومنان را متذکر کنند و بهترین و عالیترین درسهای عالم را برای بهشتی شدن و نورانی شدن و در نتیجه قرب به خداوند بیاموزند، اما درسی که مولایمان امام حسین (ع) در روز عرفه برای بشریت داشتند چه بوده است؟ شیعیان و مومنان باید در قبال این رفتار امام چگونه رفتار کنند که حق آن ادا شود؟
روز عرفه و مکان صحرای عرفات موقعیتی برای اعتراف به گناهان نزد خداوند آن هم به صورت خالصانه است و همین امر میطلبد تا از این فرصت بهترین استفاده را ببریم، دین اسلام اعتراف به گناه به غیر از خداوند از جایز نمیداند و حتی مورد مذمت نیز است، کسی نباید گناهی را که انجام داده است بر زبان آورد و پیش کسی به آن اعتراف کند، اما این امر نسبت به خداوند نیز سفارش شده است.
امام حسین (ع) با این رفتار در چنین روزی با ما آموختند که چگونه به درگاه خدا دعا کنید، در واقع ایشان نحوه دعا کردن به بشریت آموختند، همچنانکه فرزندشان امام زینالعابدین (ع) چنین کردند و «صحیفه سجادیه» ایشان قرنهاست که یکی اصلیترین و حتی مهمترین منابع مومنان برای توسل و مناجات با خداوند است. این رفتار امام حسین (ع) نشان از شور، شعور و عشقبازی ایشان با خداوند است و باید این فرصت را قدر بدانیم و آن را کوچک نشماریم.
دعا اگر با مکان، زمان و حس و حال مناسبی همراه باشد، به اجابت نیز نزدیکتر است و این همان چیزی است که اهلبیت (ع) نیز بر آن بسیار تأکید داشته و دارند و خود امام حسین (ع) نیز در صحرای عرفات و در زو عرفه چنین کرده و این مهم را به تصویر کشیدند. عرفهای که گذشت فرصتی بود و همچنین خواهد بود برای انسانها که با مناجات با خداوند و واسطه قرار دادن حضرات معصومین (علیهمالسلام) بتوانند بهترین بهرهها را ببرند و علاوه بر آن، اصلاح بسیاری از مشکلات و معضلات خود، خانواده و حتی جامعه و شیعیان و مومنان را درخواست کنند و از آنجایی که رحمت و فضل خداوند غالب بر جنبه تنبیهی و عذاب اوست، او نیز یقیناً بهترینها و هرچه آنچه که به صلاح بندگانش باشد را به آنان عطا میکند، همچنانکه امروز دستان خالی بسیاری به از انسانها در سراسر کشور و حتی در سراسر دنیا به درگاه الهی بالا رفت و خواستههایشان را به خداوند عرضه کردند.
تطهیر روح و صفا دادن به قلب از جمله اساسیترین مقولات برای هر فردی است که لازم است از فرصتها و بهانههای مختلف برای تحقق این امر استفاده کند و دهه اوّل ذیالحجه و به خصوص عرفه از چنین موقعیتی برخوردار است.
مقام معظم رهبری در اهمیت جایگاه رفیع روز عرفه میفرمایند:
«دعاهایی که از ائمه رسیده است، بهترین دعاهاست. اولاً خواستههایی در این دعاها گنجانده شده است که به ذهن امثال ماها اصلاً خطور نمیکند و انسان از زبان ائمه (علیهمالسلام) آنها را از خدا طلب میکند. در دعای ابوحمزه و افتتاح و عرفه بهترین مطالبات و خواستهها برای انسان مطرح میشود که اگر انسان اینها را از خدا بخواهد و بگیرد، میتواند برای او سرمایه باشد، ثانیاً در این دعاها مایههای خشوع و تضرع وجود دارد، مطلب، با زبان و لحن و بیانی ادا شده است که دل را خاشع و نرم میکند. با عبارات فصیح و بلیغ، عشق و شیفتگی و شوق در این دعاها موج میزند. انسان باید این دعاها را قدر بداند و از آنها استفاده کند». (۸۴/۷/۲۹)
یک سال و یک عرفۀ دیگر از ما فوت شد و حال که خواستههایمان را به درگاه الهی عرضه کردیم، یک به یک آنان را در راستای ظهور مولایمان بچینیم، برداشت کنیم و بکار گیریم، چراکه اگر خواستههایمان حتی جزئیترین آنها در راستای ظهور باشد، قیمتی دیگر خواهد داشت.
انتهای پیام/
[ad_2]
لینک منبع