شعری از «دهخدا» که به نام دیگران مشهور شده است + دستخط

به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، در بهمن ۱۳۱۴ قراردادی بین وزارت معارف و علی‌اکبر دهخدا به امضا رسید تا بزرگترین لغت‏‌نامه فارسی در ۹ مجلد هفتصد صفحه‌‏ای منتشر شود. اولین مجلد لغت‌نامه در سال ۱۳۱۸ منتشر شد، اما به‌دلیل کندی کار چاپخانه بانک ملی، آغاز جنگ جهانی دوم و حجم وسیع کار، چاپ لغت‌نامه متوقف شد.

یک دهه بعد یعنی در ۲۵ دی ۱۳۲۴ طرحی در مجلس شورای ملی به تصویب رسید که طی آن وزارت فرهنگ مکلف شده بود افراد لازم را در اختیار آقای دهخدا برای جمع‌‏آوری دایرهالمعارف ایشان بگذارد.

یک دهه بعد و در اواخر عمر دهخدا، وی دکتر محمد معین را به عنوان معاون لغت‌نامه معرفی کرد و کلیه فیش‏‌ها، کتاب‏‌ها و لوازم کار به ساختمان بهارستان منتقل شد و دو سال پس از آن نیز لغت‏‌نامه و متعلقات آن به دانشگاه تهران واگذار شد. پس از درگذشت دهخدا در اسفند ۱۳۳۴ محل لغت‌نامه تا سال ۱۳۳۷ همچنان در مجلس شورای ملی بود و از آن پس به دانشگاه تهران منتقل شد.

علامه دهخدا عصر روز دوشنبه هفدهم اسفند ۱۳۳۴ در ۷۷ سالگی دار فانی را وداع گفت و در قبرستان ابن‌بابویه شهرری در مقبره خانوادگی‌اش به خاک سپرده شد:

شعر زیر یکی از اشعار مشهور دهخداست که در دیوان او منتشر شده است. نسخه اصلی این شعر به خط علامه دهخدا برای نخستین بار توسط فارس منتشر می‌شود:

انتهای پیام/ک