حقانی: تقدم وجوه فرهنگی بر وجوه اقتصادی «نهضت تحریم» در نگاه علما

خبرگزاری فارس ـ گروه تاریخ: همایش ملی اقتصاد مقاومتی دی ماه سال جاری با محورهای فرهنگی تمدنی، اقتصادی، تاریخی، اندیشه سیاسی و اجتماعی و اندیشه امام و رهبری برگزار می‌شود. خبرگزاری فارس به همین مناسبت سلسله مطالبی را در دستور انتشار دارد. مطالبی که برخی از آن‌ها جنبه تاریخی دارد و برای اولین بار منتشر می‌شود.

به نظر می‌آید برای درک بهتر تحریم تنباکو ما بر دو نکته باید توجه کنیم: یکی رفتار استعمار است در تاریخ معاصر ایران و اینکه اصلاً اصول حاکم بر رفتارش چه بود و چه دیدگاهی نسبت به ایران داشت و دیگری این که برداشت علما از این تکاپوها چه بود. ما این موارد را باید در کنار هم مورد بازکاوی قرار دهیم.

*هدف استعمار نابود کردن ایران است

چیزی که ما از رفتار استعمار در ایران و دولت‌های قدرتمندی که رویکرد استعماری داشتند برداشت می‌کنیم، این نیست که اینها می‌خواهند با ایران رابطه داشته باشند و نهایتاً ایران را یکی از کشورهای زیرسلطه خودشان بکنند. آنها رویکردشان نسبت به ایران در مقطع زمانی تحریم – که مساله نفت هم مطرح نیست – اساساً عقب نگه داشتن ایران و نابود کردن ایران است. یعنی اگر زورشان می‌رسید ایران را نابود می‌کردند، اگر نه، ایران را عقب نگه می‌داشتند.

عمدتاً این امتیازگری‌ها و این قراردادها برای این بود که نفوذ کنند و برای تحقق آن نکته کلیدی که وزیر وزارت خارجه شان اعلام می‌کند برای منافع ما در هندوستان، ایران باید در اولویت قرار داده شود و بعضی از آنها می‌گویند اگر بحث هند نبود، ایران برای ما هیچ اهمیتی نداشت که بخواهیم به اقتصادش فکر کنیم، بخواهیم به حضور اقتصادی جدی‌اش فکر کنیم. بنای آنها در همهی زمینه‌ها عقب نگهداشتن ایران یا نابودی ایران است.

*علما بیشتر از اینکه به خود رابطه فکر بکنند به نوع رابطه فکر می‌کردند

این را علما درک کردند. به نظر من علما بیشتر از اینکه به خود رابطه فکر بکنند، به نوع رابطه فکر می‌کردند و پی بردند که این رابطه، رابطه‌ای کاملاً استعماری است، برای نابودی.

بنابراین وقتی شیخ حسن کربلایی رژی را می‌بیند، آن چیزهای فرهنگی‌اش را هم می‌بیند که حالا این‌ها آمده‌اند حضور پیدا کردند؛ فقط بحث اقتصادی‌اش نیست. اغراق هم کرده باشند راجع به حضور نظامی که دارند، در هرات قلعه می‌سازند، درگیری داشتند، بنای آنها تضعیف حاکمیت ایران و نابودی ایران بود و همهی اینها برای آنها منشا می‌شد برای نفوذ، من فکر می‌کنم علما با تکیه بر همان ادبیات دینی، این نوع تحرکات را رصد می‌کردند، یعنی دیدند دارند مسلط می‌شوند برای نابودی همه چیز. دختران فرنگی را آوردند در شعبات کمپانی رژی گذاشتند؛ با اون سر و وضعشان در جامعه، معلوم بود دارند ساختارشکنی می‌کنند.

*علما برای حفظ کشور نهضت تحریم را شروع کرد

من یک سندی هم دارم که نشان می‌دهد که علما اتفاقاً به خوبی درک کرده بودند که این حضور برای همین است، و برای حفظ آن چیزی که در کشور وجود داشت، نهضت تحریم را شروع کردند. نهضت تحریم هم مقدمه تحریم تنباکو شد.

یک متن کوتاه از مرحوم صاحب «ابن عباد بخوانم» که نشان می‌دهد علما بحثشان فقط بحث اقتصادی نیست؛ آن جنبه استعماری را هم به خوبی می‌بینند. ایشان می‌گویند: «در این زمان که دُوَل خارجه و انواع ایل و رشته کاسب‌ها و صنایع تجارت که مایه عزت و منشاء ثروت است از دست مسلمین ربوده و منحصر به خود نموده‌اند و مثل خون در مجاری عروق ایشان راسخ شده، شغل هر انسان به تدریج منحصر به دلالی اجناس خارجه شده است.»

*بحث اصلی استعمارگران اقتصادی نیست

اگر مسئله اقتصادی حرف بود، علما می‌گفتند بیایید تراز بازرگانی‌تان را با اینها مساوی کنید. درسته که نفوذ اقتصادی را هم دارند، ولی بحث اصلیشان اقتصادی نیست. «اکثر اجناس از طریق پنبه و پشم و ابریشم و خاک چینی و غیره، خروار خروار به ثمن بخس از بلاد مسلمین جلب می‌کند و با الوانات متعدد و اشکال مختلفه در بازار مسلمین مثقال مثقال به فروش می‌رود. مناسب است مسلمین از خواب غفلت بیدار شوند و به تدریج رفع احتیاجات خود را از خارج بنمایند و به تاییدات ربانیه در ظلّ فقر و احتیاج و سوال و تحمل عملگی کفار و تشدد در بلاد کفر در هند امیدواریم، چنانچه در بدو اسلام با قلّت عدو و نصرت الهی موید شدند.

از بدو عمر تا کنون لباسم از منسوجات دارالعباده (یعنی یزد) بوده، مکررا به برادران ایمانی می‌گوییم لباسی که از ابتدای زرع ماده آن تا غزل و نبح و رنگ آن با کلمه لااله الا الله و محمد رسول الله علی ولی الله انجام شود و جمعی از مسلمین از آن منتفع شوند که گماشته‌های منحوس و کم درآمد خارجه کجا و چند ماه بعد شبی در جواب استفتای شخصی تهرانی وجوه متعدده در رجحان آن شرعا و عرفا نوشته‌ام و اکنون به حمدالله نوع علما و طلاب نجف اشرف کرباس اسلامی را پوشیده، امیدوارم اخوان مومنین و اقتدار تأسی به رئسای ملت نموده و بر حسب غیرت اسلامیت اقتصاد و به همان محصولات اسلامی  نمایند بلکه در تمام احماث و البیت خود تا ممکن است اکتفا به منحوسات نموده  و در ملبس و مسلک خود (یعنی بحث سبک زندگی است) از شباهت به کفار بپرهیزند.»

انتهای پیام/

http://fna.ir/PTVMED