» اجتماعی » آشنایی با امام رضا (ع) قسمت اول
اجتماعی - استانها - جدیدترین اخبار - حج و زیارت - خراسان رضوی - خراسان شمالی - سرگرمی - شهروند خبرنگار - صفحه اصلی - فرهنگی - فرهنگی، هنری - فرهنگی،هنری - فضای مجازی - گردشگری و میراث - مذهبی و دینی

آشنایی با امام رضا (ع) قسمت اول

۸ خرداد ۰۳ 6۰62

بنا بر گفتۀ محدثان و مورخان، امام رضا در ۱۱ ذیقعدۀ سال۸۱۴ق در مدینه به دنیا آمدن

د ۱.«علی»نامی است که برای این مولودخجسته برگزیدند.امام رئوفمان پس ازعلی بن ابیطالبوعلی بن الحسین،سومین علی در

خانۀ اهلبیت هستند. ازجمله لقبهای ایشان رضا، صابر،وفی، صادق، رضی، زکی، ولی و کنیۀ ایشان «ابوالحسن» است.

پدر و مادر بزرگوار

پدر ارجمندشان امام موسی بن جعفر و مادر بزرگوارشان بانویی مکرمه به نام نجمه یا تکتم است که پس از والدت حضرت رضا، ازطرف امام موسی کاظم «طاهره» یعنی پاکیزه نام گرفت. وی بانویی عفیف و خردمندو از اشراف عجم بوده است۲.

دوران کودکی و جوانی

تاریخ دربارۀ زندگی اهلبیت در کودکی و جوانی تا حد بسیاری سکوت کرده است؛ چرا که حکومتهای وقت به دالیل مختلف، عالقهای به شناخته شدن این بزرگواران نداشتند. این امر سبب شده است که نسلهای آینده از اطلاعات مربوط به زندگی اهلبیت، قبل از امامت و چه بسا بعد از امامت، تا حد زیادی

محروم بمانند.آنچه درتاریخ آمده،این است که دردوران کودکی حضرت رضا، پدر گرامیشان بهشدت به ایشان توجه میکردند. حضرت موسی بن جعفر بارها فرموده بودند که علی بن موسی الرضا امام بعد از ایشان استو کنیۀ خود، ابوالحسن را نیز به آن حضرت بخشیدند۳.امام رضا در دوران جوانی، در مدینه به علم و تقوا مشهور بودند.علمابه دیدارشان می آمدند،سؤال میپرسیدند وجواب میگرفتند.

فرزندان

دربارۀ تعداد فرزندان امام رضا(ع) در میان مورخان و محدثان

اختلاف است. بسیاری، مانند شیخ مفید و ابن شهرآشوب، امام جواد(ع)را یگانه فرزند ایشان میدانند؛

۱ ولی برخی فرزندان دیگری برای حضرت برشمرده اند؛ ازجمله یک دختر۲. درمجموع،

روایات معتبری نیزدر دست است که تک فرزندبودناما مجواد (ع)را تأیید می کند؛ ازجمله اینکه مردی به نام حنان بن شدیر به امام رضا(ع) عرض کرد: «آیا میشود امام بدون فرزند و جانشین باشد؟» حضرت فرمودند: «نه. من صاحب یک فرزند خواهم شد؛ولی خداوند از او فرزندان فراوانی به وجود خواهد آورد۳».

سیرۀاجتماعی

بعضی از ویژگی های اجتماعی امام رضا(ع) ازاینقرار است:

۱. وقتی پیش مردم می آمدند، خود را برای آنها مرتب میکردند؛

.۲هرگز با زبان، کسی را نمی آزردند؛

.۳هرگزسخن کسی راقطع نمی کردند؛

.۴هرگزحاجت کسی را که می توانستندبرآورده کنند،ردنمی کردند؛

۵.قهقهه نمی زدند.خنده شا ن درحدتبسم بود؛

.۶ به معطرکردن خود، به ویژه هنگام حضور در جمع مردم، علاقه داشتند؛

.۷به مهمان بسیاراهمیت می دادند؛

۸.بسیارمتواضع بودند؛

۹. بسیار به دیگران خدمت میکردندو صدقه می دادندو این کار رابیشتردر شبهای تاریک انجام می دادند

به این نوشته امتیاز بدهید!

سعید باقری /عکاس کانون خدمت رضوی

  • ×

    با ما در ارتباط باشید