کتک‌خوردن به خاطر عکس امام(ره)

به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، سید اسماعیل داودی شمسی (فعال سیاسی و نماینده دوره‌های سوم و چهارم از اردکان یزد) در خاطرات انقلابی خود می‌گوید: ‏‏زمانی که مبارزه در فاصله سال‌های ۵۶ تا ۵۷ اوج گرفت، نوار‌های ‎سخنرانی‌های امام آمد. قبل از آن اگر کسی عکس امام را داشت تا ‏‎می‌کرد و در جیب خود می‌گذاشت؛ این عکس قدیمی و مربوط به ‏‎‎‏حدود سال ۱۳۴۰ بود و حالا در کتاب‌ها و روزنامه‌ها هم چاپ می‌شود، ‏‎‎‏تکثیر می‌کردند و به همدیگر می‌دادند و آنان نیز تا کرده در جیب خود قرار ‏ ‎می‌دادند. ‏

‏‏یک بار در سال ۱۳۵۴ در مسجد بازار تهران مراسم ختم مادر یکی از‏‎ ‎‏علما بود. به اتفاق چند نفر دیگر در حال بحث بودیم که همان موقع ‎‏کسی آمد و جیب‌های همه را گشت و در جیب یکی از دوستان یک ‏‎ ‎‏قطعه عکس امام پیدا شد. وی عکس را از یک نفر دیگر در کوه گرفته ‏‎‎‏بود که من هم شاهد بودم. در آن هنگام، او عکس را گرفت و گفت من ‏‎‎‏می‌خواهم این قطعه عکس را داشته باشم و ببرم به بچه‌ها نشان بدهم. ‎‏گفتنی است که او دانشجوی دانشگاه صنعتی بود.

خلاصه عکس را از ‏‎داخل جیبش در آوردند و پس از اینکه کتکش زدند؛ بردند. حاج‌آقایی را ‏ ‎‏در بازار دیدیم به او گفتیم حاج‌آقا پسر فلانی را به جرم داشتن یک قطعه ‏‎‎‏عکس دستگیر کردند. او رفت و پولی به آن مأمورین داد و آن دانشجو را ‏‎ ‎‏آزاد کردند. وقتی وی برگشت از اینکه عکس را به وی بازنگرداندند،‏‎ ‎‏خیلی ناراحت بود. به حاج‌آقا گفتیم حاج‌آقا عکس را پس نگرفتید؟ ‎‏گفت: تا دوباره نیامدند شما را دستگیر کنند بروید، فرار کنید. ‏

‏‏روز‌های سختی بود. من در آن زمان شاهد مبارزات مردم بودم، کسانی ‏‎‎‏که زحمت‌های زیادی می‌کشیدند و جلساتی را برگزار می‌کردند، مثلا ‎‏می‌گفتند: عصر جمعه بیایید پلاک فلان، پرچم هیأت هم می‌زدند این در ‏‎ ‎‏حالی بود که ممکن بود روضه و عزاداری هم نباشد، دو ـ سه ساعت ‎‏گاهی تا غروب جمعه حتی تا اذان صبح بیدار می‌نشستند. جوان‌ها بحث ‏‎ و تبادل نظر کرده و از اخبار مطلع می‌شدند. به هر حال قبل از انقلاب‏‎ ‎‏زحمات زیادی برای پیروزی انقلاب اسلامی کشیده شد.

انتهای پیام/