ضرورت حفظ وحدت و رعایت مصالح کشور

به گزارش خبرگزاری تسنیم، بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای درس خارج روز ۵ مهر ۱۳۹۵ و نکاتی که ایشان در این سخنان کوتاه ولی بسیار مهم بیان داشتند، از مسائل مهمی است که نیازمند تحلیل و دقت نظر است. رهبر معظم انقلاب در این سخنان اولا بیان داشتند که از ایجاد دوقطبی در کشور و ایجاد اختلاف میان نیروهای مؤمن، ناراضی هستند. ثانیا به همه نیروهای مومن تذکر دادند که مراقب سوء‌استفاده دشمن باشند. ثالثا متذکر شدند که رهبری تحت تأثیر زید و عمرو نیست که تصمیم می‌گیرد و نباید چنین برداشت‌هایی را به دستورات رهبری نسبت داد. رابعا ایشان به فردی که برای عموم مردم مشخص شده است، فرموده‌اند که در انتخابات آتی شرکت نکند و این‌را به مصلحت خود آن فرد و مصلحت کشور دانسته‌اند.

اما علاوه بر این مطالب که در سخنان رهبر معظم انقلاب روشن بود، باید به نکات دیگری نیز توجه داشت: ۱. توجه به سابقه چنین دستورهایی از سوی امام راحل عظیم‌الشان ملت ایران و توصیه ایشان به مسؤولانی برای شرکت یا عدم شرکت در انتخابات‌ها. ۲. گلایه از برخی از نخبگان که در این‌زمینه کوتاهی‌هایی کردند تا به این‌جا منجر شد که رهبری خود به صحنه بیایند و مطلبی را علنی کنند. ۳. گروه‌هایی که در این‌زمینه دچار ضعف و سستی شدند و به وظایف خود عمل نکردند و به این‌واسطه مردود شدند. ۴. لزوم رعایت عدالت و پرهیز از افراط و تفریط در زمینه برخورد با افراد ۵. توجه به این نکته که متأسفانه برخی، رهبری نظام را متهم به خط گرفتن از افرادی کردند و جایگاه رهبری و شخص رهبر معظم را مورد بی‌احترامی قرار دادند.

*    مقدمه: ماجرا از کجا آغاز شد؟
در ۹ شهریورماه سال جاری، رهبر معظم انقلاب در جلسه‌ای با یکی از مسؤولان سابق کشور به‌لحاظ مصلحت کشور و مصلحت خود آن فرد، به او گفتند که در انتخابات آتی ریاست جمهوری شرکت نکند. این توصیه و نظر رهبری هرچند به بیان خود ایشان یک دستور الزامی و یک حکم حکومتی نبود، اما به‌واسطه وضعیت کشور و لزوم رعایت مصالحی که ولی معظم فقیه تشخیص آن‌را بر عهده دارند، انتظار می‌رفت که فرد مذکور خود بلافاصله اعلام تبعیت نماید و از هرگونه فعالیتی که شائبه حضور انتخاباتی دارد خودداری کند.
به‌واسطه گذشت مدت زمانی قریب به چند هفته و عدم تغییر روند فعالیت‌های آن فرد، برخی از نیروهای مؤمن، به انتقاد از این‌روند دست زدند و خواهان عمل آن فرد به توصیه معظم له شدند اما متأسفانه شاهد آن بودیم که برخی منکر اصل این جلسه و برخی دیگر منکر اصل چنین توصیه‌های خصوصی از سوی رهبر معظم انقلاب شدند و کار به جایی کشید که برخی، دیگران را متهم کرده و زمینه اختلاف و نقاری میان نیروهای مومن به انقلاب اسلامی ایجاد شد.
در پی این مطالب، برخی با سوء فهم و سوء تعبیر از یک حدیث اخلاقی که رهبر معظم انقلاب در درس روز ۴ مهر خود بیان داشته بودند، مدعی شدند که بیان آن حدیث اخلاقی از سوی رهبر معظم انقلاب به معنی تکذیب آن جلسه و توصیه خیرخواهانه است و رهبری چنین توصیه‌ای نداشته‌اند.
در پی این امر، رهبر معظم انقلاب اسلامی به مصلحت دیدند که در درس خارج خود در روز ۵ مهر، این مطلب را علنی نمایند و رسانه‌های رسمی کشور نیز این خبر را منتشر نمایند. ایشان در این جلسه متذکر شدند که «از مطلبی که ما دیروز در ذیل این فقره‌ی قبلی گفتیم، مثل این‌که سوءبرداشت شده، بعضی‌ها سوءتلقّی کردند. خب حالا سوءبرداشت فی نفسه چیز مشکلی نیست لکن وقتی که این منتهی بشود به بگومگو و به‌خصوص در این فضای مجازی و این یک چیزی بگوید، آن یک چیزی بگوید، مایه‌ی کدورت و دل‌چرکینیِ برادران مؤمن از یکدیگر بشود، آن‌وقت این چیز بدی است. بنده‌ی حقیر که این همه اصرار دارم بر وحدتِ قلوب و حرکت در مسیر واحد و اتحاد نیروهای کشور، به‌خصوص نیروهای مؤمن و انقلابی، خدای نکرده یک چیزی آدم بگوید که مایه‌ی اختلاف بین نیروها بشود، این‌را به خدا پناه می‌بریم. نباید این چیزها را مایه‌ی اختلاف قرار داد.»
از این‌جهت، بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در ابتدای درس خارج روز ۵ مهر ۱۳۹۵ و نکاتی که ایشان در این سخنان کوتاه ولی بسیار مهم بیان داشتند، از مسائل مهمی است که نیازمند تحلیل و دقت نظر است.

*    الف: اختلاف و دو قطبی میان مؤمنان، خلاف مصلحت است‌
رهبر معظم انقلاب در این سخنان، اولاً بیان داشتند که از ایجاد دوقطبی در کشور و ایجاد اختلاف میان نیروهای مومن ناراضی هستند. این نکته را باید اصلی‌ترین و مهم‌ترین تذکر رهبر معظم انقلاب دانست. اصل توصیه رهبر معظم انقلاب به آن فرد نیز برای عدم شرکت در انتخابات آتی ریاست جمهوری، برای همین امر بوده است. از این‌جهت باید دقت کرد که نیروهای مومن به انقلاب اسلامی نباید دچار چنددستگی و اختلاف و نفی یکدیگر شوند.

*    ب: همه باید مراقب سوء‌استفاده دشمن باشند
ثانیاً رهبر معظم انقلاب اسلامی به همه نیروهای مومن تذکر دادند که مراقب سوء‌استفاده دشمن باشند. زیرا به تعبیر معظم له «دشمنان هم که گوش خواباندند استفاده کنند. ببینید، حواستان جمع باشد. خب به رادیوی «فردا» یا رادیوی «بی‌.بی.‌سی» چه ارتباطی دارد این قضیه؟ می‌پردازند، بحث می‌کنند، تحلیل می‌کنند، علت چیست، چرا گفتند، این چیست معنایش؟ این معنایش این است که دشمن می‌خواهد استفاده کند. ما چه‌کار باید بکنیم؟ ما باید نقطه‌ی مقابل دشمن حرکت بکنیم.» از این‌جهت همه باید علیه خواست دشمن و دربرابر برنامه‌های دشمن عمل کنند و به سمتی بروند که نقشه‌های دشمن خنثی شود.

*    ج: رهبری، آگاهانه و بر اساس ملاک‌های شرعی تصمیم می‌گیرد
نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشت این است که رهبر معظم انقلاب بر اساس آگاهی و اطلاع و تحلیل صحیح خود تصمیم می‌گیرند و نباید تصور کرد که رهبری تحت تأثیر زید و عمرو وارد چنین مقولاتی می‌شوند و نظراتی که مطرح می‌کنند، نظر خودشان نیست و لذا نباید چنین برداشت‌هایی را به دستورات رهبری نسبت داد.
*    د: رهبر معظم انقلاب بر اساس رعایت مصالح کشور و خود آن شخص، فرد را از شرکت در انتخابات بر حذر داشته‌اند
نکته بعدی که باید توجه داشت، این است که ایشان به فردی که برای عموم مردم مشخص شده است، فرموده‌اند که در انتخابات آتی شرکت نکند و این‌را به مصلحت خود آن فرد و مصلحت کشور دانسته‌اند. به تعبیر ایشان: «خب بله، یک نفری، یک آقایی آمده پیش من، من هم به ملاحظه‌ی صلاح حال خود آن شخص و صلاح حال کشور، به ایشان گفتم که شما در فلان قضیه شرکت نکنید. نگفتیم هم شرکت نکنید، گفتیم صلاح نمی‌دانیم ما شما شرکت کنید. این‌را گفتیم. خب یک چیز عادی است. انسان بایستی آن‌چیزی را که می‌بیند و می‌فهمد و فکر می‌کند که به نفع برادر مؤمن‌اش است باید به او بگوید دیگر. ما هم اوضاع کشور را خب، غالباً بیشتر از اغلب افراد آشنا هستیم. آدم‌ها هم، به‌خصوص آدم‌هایی که صدها جلسه با ما نشستند و برخاستند، بیشتر و بهتر از دیگران می‌شناسیم. با ملاحظه‌ی حال مخاطب و اوضاع کشور به یک آقایی، انسان توصیه می‌کند که آقا شما اگر در این مقوله وارد شدید، این دو قطبی در کشور ایجاد می‌شود. دو قطبی در کشور مضرّ است به حال کشور. من صلاح نمی‌دانم شما وارد بشوید. بله، این چیز خیلی مهمی که نیست. این یک چیز خیلی طبیعی است، خیلی ساده است. بله، ما این توصیه را به یکی از آقایان، به یکی از برادران کردیم. خب حالا این مایه‌ی اختلاف بشود بین برادران مؤمن، یکی بگوید فلانی گفته، یکی بگوید نگفته، یکی بگوید چرا پشت بلندگو نگفته؟ خب حالا این هم پشت بلندگو.»

*    ه‍: امام راحل نیز چنین دستوراتی را داشته‌اند
نکته مهمی که در کنار مباحث مطرح‌شده در این‌زمینه باید به آن توجه داشت این است که متأسفانه برخی مدعی شده‌اند که در طول سالهای بعد از انقلاب، چنین رفتاری از سوی امام و رهبری سابقه نداشته است. این امر حاصل بی‌توجهی یا بی‌اطلاعی این افراد است. نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که امام راحل نیز در مواردی چنین عمل‌کردند. باید توجه داشت که سابقه چنین دستورهایی از سوی امام راحل عظیم‌الشأن ملت ایران نیز وجود دارد. امام در مواردی، افرادی را به‌خاطر مصالح کشور از شرکت در انتخابات نهی کردند و یا امر کردند. امام به شهید بهشتی(ره) اجازه کاندیداتوری در دوره اول ریاست جمهوری را ندادند. حتی بنی‌صدر نیز بعدها به‌صراحت در مصاحبه‌ای گفت که امام خمینی او را از کاندیدای ریاست جمهوری شدن نهی کرده بودند ولی شهید بهشتی به توصیه امام توجه کرد و عمل کرد و بنی‌صدر عمل نکرد.
هم‌چنین امام در دوران حیات خود صراحتا آیت‌الله خامنه‌ای را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و کاندیدا شدن امر کردند. رهبر معظم انقلاب در خاطرات همان‌زمان خود در این‌باره می‌فرمایند: «من یک روحانی‌ای هستم و در کار روحانیت خودم هم شما مشهدی‌ها اقلاً می‌دانید بی‌توفیق نبودم، می‌توانم آدم تربیت کنم، می‌توانم شاگرد درست کنم، می‌توانم خط بدهم، می‌توانم آگاهی بدهم، می‌توانم درس بدهم، می‌توانم سخن بگویم برای مردم، دلم می‌خواست ادامه بدهم به کار روحانی خودم، واقعاً نمی‌خواستم من در این انتخابات شرکت کنم، امام بر من واجب کرد، صریحاً گفتند بر تو لازم و متعین است، یعنی نگفتند هم که لازم است که بعد بیایم بگویم واجب کفایی است شاید، نه، گفتند متعین است – یعنی واجب عینی است بر تو – به من گفتند من هم آمدم توی نماز عید قربان هم من همین‌طور گفتم البته قبل از انتخابات نمی‌خواستم بگویم که تصور نشود که این یک استفاده‌ی تبلیغاتی از این‌ می‌خواهیم بکنیم، نه انتخابات را گذاشتیم هر جور که بناست بشود بشود، و حالا می‌گویم به شما و گفتم هم در عید قربان.»
از این عبارات به‌صراحت مشخص می‌شود که امام راحل نیز در مواردی که مصلحت کشور را تشخیص می‌دادند، افراد را از شرکت در انتخابات نهی و یا نسبت به آن امر می‌کردند و کسانی‌که حرف امام را گوش نکردند به سرنوشتی دچار شدند و کسانی‌که به حرف امام عمل کردند به وضعیتی دیگر رسیدند. البته رهبر معظم انقلاب به‌صراحت فرمودند که در این مورد اخیر، نهی صریح و امر مشخص نکرده‌اند و نصیحت و مصلحت را بیان کرده‌اند ولی مشخص است که در چنین مواردی، فرد مخاطب باید تکلیف خود را در تبعیت از نظر رهبر معظم انقلاب در پیش گیرد.

*    و: آیا عمارهای انقلاب اسلامی به وظیفه خود عمل کردند
در این‌میان باید یک گلایه را نیز مطرح کرد که البته در طرح این گلایه نیز باید توجه داشت که وحدت بر هم نخورد و بین نیروهای انقلابی، دشمنی و اختلاف پیش نیاید اما باید توجه داشت که با وجود قرائن فراوان و شواهد متقن در این‌که رهبری چنین مطلبی را به آن آقا فرموده‌اند، آیا نخبگان و عمارهای انقلاب اسلامی نباید به‌گونه‌ای عمل‌ می‌کردند که کار به این‌جا کشیده نشود و رهبری خود مجبور به علنی کردن این امر نشوند. آیا رفتار برخی از نخبگان منجر به این نشد که رهبری بفرمایند که «این یک چیز خیلی طبیعی است، خیلی ساده است. بله، ما این توصیه را به یکی از آقایان، به یکی از برادران کردیم. خب حالا این مایه‌ی اختلاف بشود بین برادران مؤمن، یکی بگوید فلانی گفته، یکی بگوید نگفته، یکی بگوید چرا پشت بلندگو نگفته؟ خب حالا این هم پشت بلندگو.» از این‌جهت است که باید از برخی از نخبگان گلایه کرد که در این‌زمینه کوتاهی‌هایی کردند تا به این‌جا منجر شد که رهبری خود به صحنه بیایند و مطلبی را علنی کنند.

*    ز: گروه‌هایی که در این‌زمینه دچار ضعف و سستی شدند و به وظایف خود عمل نکردند و به این‌واسطه مردود شدند
در این‌میانه برخی دیگر دچار ضعف و سستی شدند و با عدم عمل به وظایف خود، زمینه مردود شدن در این آزمون را برای خود رقم زدند. البته با توجه به شرایط کنونی و رعایت مصلحت، نیازی نیست که بر این بخش متمرکز شویم …

*    ح: لزوم رعایت عدالت و پرهیز از افراط و تفریط در زمینه برخورد با افراد
نکته دیگر این است که در این‌زمینه رعایت عدالت و اخلاق بشود و این نظر رهبری بهانه‌ای برای افراط و تفریط در مورد افراد نشود.

*    ط: ظلم برخی به رهبری نظام‌
در نهایت باید به این نکته توجه داشت که متأسفانه برخی رهبری نظام را متهم به خط گرفتن از افرادی کردند و جایگاه رهبری و شخص رهبر معظم را مورد بی‌احترامی قرار دادند. رهبر معظم انقلاب در پاسخ به این افراد فرمودند: «اینی هم که حالا بگویند که فلانی [رهبری] تحت تأثیر زید و عمرو و بکر و… است؛ نه، این حرف‌ها چیست؟ بنده از زید و عمرو و بکر و این‌ها هم بیشتر اطلاع دارم، هم‌ انگیزه بیشتر دارم. آنچه که واقعاً مصلحت باشد، آنچه که مصلحت بدانم بینی و بین‌الله، ما باید به خدا جواب بدهیم. یکی از دعاهایی که دائماً باید امثال بنده و شما بکنیم این است: «وَاسْتَعمِلْنی لِما تَسْألُنی غَداً عَنه» فردا از ما سؤال می‌کنند. چرا فلان چیز را گفتید، چرا نگفتید. از نگفتید هم سؤال‌کنند. فقط از گفتید نیست. چرا فلان کار را کردید، چرا نکردید. از نکردید هم سؤال می‌کنند. بنابراین نه، ما این فقره‌ای که دیروز معنا کردیم ناظر به این قضیه اصلاً نبود. داشتیم حدیث را معنا می‌کردیم مثل این‌که امروز هم حدیث را معنا می‌کنیم. آن قضیه هم همینطور است که عرض کردیم.»

انتهای پیام/